Nunca Los Olvidaremos

Nunca Los Olvidaremos - Broken Shoes ft. Coloro, Zaira Martinez & Luisa Reina

Op 28 april 2021 gingen duizenden Colombianen de straat op in tientallen steden, dorpen en op het platteland. Terwijl demonstraties tegen de regering van president Ivan Duque al vele malen eerder plaatsvonden en al in 2018 begonnen, waren de demonstraties in het voorjaar van 2021 de grootste, langste en meest onderdrukte tot nu toe.

Maar waarom nu? Wat gebeurde er op 28 april dat leidde tot deze massale opstand? Aanvankelijk waren de demonstraties een reactie op een belastinghervorming die Ivan Duque enkele dagen eerder voorstelde. Maar om te begrijpen waarom dit zoveel woede veroorzaakte, moeten we de context begrijpen waarin dit voorstel werd gebracht. Na een jaar van Covid 19-maatregelen hadden veel Colombianen moeite om te overleven. Een groot deel van de Colombiaanse beroepsbevolking is 'informeel', wat betekent dat ze voedsel en goederen verkopen op straat, voorstellingen uitvoeren in de bus, huizen schoonmaken. Allemaal werk zonder contract en waarvoor het huis uit moeten. Als gevolg daarvan waren de opgelegde coronamaatregelen, met name de lockdown en de avondklok, extra zwaar voor deze mensen. De overheid heeft hun financiële verliezen niet kunnen verzachtten, waardoor de armoede en hongersnood zijn toegenomen. Op een gegeven moment zwaaiden sommige Colombianen met een rode vlag uit hun ramen als symbool van het gevaarlijke punt dat armoede in Colombia naderde. Na dit alles besloot president Duque belastinghervormingen voor te stellen die niet zozeer de rijken zouden treffen, maar vooral de armen; degenen die ook het meest werden getroffen door de pandemie. Ze stelden een verlaging voor van de ondergrens van het loon waartegen je inkomstenbelasting moet betalen, een maatregel die rechtstreeks en uitsluitend de armen treft. En ze waren van plan BTW te heffen op basisgoederen zoals melk en eieren, die voorheen belastingvrij waren. Deze maatregel treft iedereen, maar relatief zou het een veel grotere impact hebben op mensen met minder financiële middelen. In de context van het leed veroorzaakt door de COVID 19-pandemie en het onvermogen van de regering om daarmee om te gaan, veroorzaakte dit voorstel nationale verontwaardiging. En dit kwam bovenop een lang verleden van corruptie door de overheid, dus mensen hadden er geen vertrouwen in dat deze extra belastinginkomsten op verantwoorde wijze zouden worden besteed. Dit was de actie die de eerste demonstraties op 28 april 2021 veroorzaakte. Maar zoals eerder gezegd, de demonstraties tegen de regering van Ivan Duque vonden al vele malen eerder plaats om veel verschillende redenen, en al snel gingen de demonstraties over veel meer dan een enkele belastinghervorming.

Op de allereerste dag, 28 april, reageerde de regering met zware repressie van de demonstraties. Vooral in Cali werden de demonstraties door de Colombiaanse politie met extreem geweld neergeslagen en alleen op die eerste dag kwamen 6 mensen om het leven. En hoewel dit soort moorden in het verleden misschien genoeg angst bij de mensen veroorzaakte om te stoppen met demonstreren, was het deze keer meer als olie op het vuur. Mensen demonstreerden niet alleen meer tegen een belastinghervorming (die Duque ongeveer een week later introk), ze streden nu tegen politiegeweld, politiemisbruik, ongelijkheid, corruptie, moorden op sociale leiders en een machtssysteem dat een minderheid van rijke mensen en bedrijven ten goede komt, ten koste van de rest. Terwijl internationale bedrijven hebben geprofiteerd van het Colombiaanse vredesverdrag met de FARC in 2016, evenals van aanvullend dereguleringsbeleid van de Colombiaanse regering, zijn er meer dan 1100 sociale leiders vermoord. Mensen die hun land en hun rechten verdedigden, in koelen bloede vermoord. Dus de demonstraties gingen door. Dag in dag uit gingen mensen de straat op. En de repressie werd alleen maar erger. Tot dusver zijn 73 mensen omgekomen en worden er nog veel meer vermist. Maar in tegenstelling tot veel van de vermoorde sociale leiders, werden deze mensen vermoord onder het oog van het grote publiek. Op een gegeven moment circuleerden er vele video's op het internet van demonstranten die werden neergeschoten door politieagenten. Het meest viraal werd een video van een 36-jarige man genaamd Lucas Villa Velásquez die de hele dag was gefilmd terwijl hij dansend en zingend demonstreerde in zijn geboorteplaats Pereira, om later die avond 8 kogels te ontvangen vanuit een niet geïdentificeerd voertuig. Vele n denken dat de politie verantwoordelijk is voor de aanval, maar het geweld tegen de demonstranten lijkt ook afkomstig te zijn van burgers en paramilitairen die de regering steunen, aangezien ze volledig bewapend met machinegeweren en kogelvrije vesten op straat werden gefotografeerd naast de politie. Lucas overleefde aanvankelijk de aanval en werd in coma gebracht. Vanwege de video's werden veel mensen over de hele wereld geconfronteerd met de harde repressie van vreedzame demonstranten en zelfs de rapper Residente van de beroemde Puerto Ricaanse muziekgroep Calle 13 nam contact op met zijn familie om steun te betuigen en het geweld te veroordelen. Helaas heeft Lucas het niet gehaald. Hij stierf op 11 mei. Maar hoewel de wereld de vele moorden op sociale leiders van de afgelopen jaren kon negeren, kon ze deze beelden niet negeren, en internationale organisaties zoals de Verenigde Naties en het Internationaal Gerechtshof hebben de repressie van de Colombiaanse regering veroordeeld.

De regering legitimeert haar repressie door te zeggen dat ze mensen en eigendommen beschermen tegen gewelddadige demonstranten. De repressie kwam echter niet alleen met moorden: 22 vrouwen hebben gemeld seksueel te zijn misbruikt door politieagenten. Eén van hen pleegde daarna zelfmoord. Kun je verkrachting ook legitimeren door te zeggen dat het mensen en eigendommen beschermt? Bovendien waren 99% van de demonstraties vreedzaam, werden ze bijgewoond door kinderen en ouderen en lieten ze extreme creativiteit zien, waarbij veel kunstenaars kunst gebruikten als een geweldloze manier van verzet. Helaas pikken de internationale media dit soort demonstraties pas op als ze gewelddadig worden; een reden voor sommigen om gewelddadige verzetstactieken te gebruiken. De meesten hielden zich bezig met het gooien van stenen naar de politie, het vernielen van bussen en busstations en het plunderen van winkels. Er zijn echter ook meldingen geweest van seksueel misbruik van een politieagente door een groep demonstranten. Verkrachting kan op geen enkele manier worden gelegitimeerd als een rechtvaardige verzetstactiek en we betreuren het leed van deze vrouw en de moord op twee politieagenten.

Maar omdat de berichtgeving van media voornamelijk over het geweld gaat, lijkt het voor buitenstaanders alsof de demonstraties vooral gewelddadig waren – en met dit beeld worden krantenkoppen gekopt als “confrontaties tussen demonstranten en politie”, waardoor het lijkt alsof het geweld gelijk was aan beide kanten. De overgrote meerderheid van de mensen demonstreerde echter vreedzaam en bestreed haat en geweld met liefde en creativiteit. Maar zoals we met eigen ogen hebben gezien, zijn het vreedzame demonstranten zoals Lucas geweest die in koelen bloede zijn vermoord, en sommige van de doden werden slechts gevangen in het kruisvuur, toen ze langs de politie liepen terwijl ze niet eens deel uitmaakten van de demonstraties. Maar zelfs degenen die wel stenen gooiden, verdienden het niet om te sterven. Bovendien, volgens de Colombiaanse grondwet is het illegaal voor de politie om die mensen te doden, aangezien de legale manier van vervolging via de rechtbank zou zijn geweest. We vragen de wereld om meer te doen dan alleen het geweld te veroordelen. Overheden en instanties over de hele wereld moeten verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen rol in wat er in Colombia gebeurt. De meeste westerse landen steunen expliciet het bestuur van Ivan Duque, zowel politiek als financieel, en veel westerse bedrijven profiteren van zijn beleid (en sommige zijn zelfs direct verantwoordelijk voor het doden van sociale leiders doormiddel van het financieren van paramilitairen). We wenden ons tot alle politieke leiders en CEOs van bedrijven die zakendoen in Colombia en vragen hen dit: als je geweld en onrecht echt veroordeeld, doe er dan iets aan, ook als dat geweld je financieel ten goede komt.

Hieronder vindt u een lijst van de slachtoffers van de demonstraties.

We zullen ze nooit vergeten.

We zullen ze altijd onthouden.

Lijst van slachtoffers door moord tijdens de demonstraties in Colombia tot 31 mei 2021

Data door Indepaz