De Helende Soep
De soep die hele gemeenschap heelde
Na jaren van geweld, angst en verlies rouwde een groep vrouwen opnieuw om de dood van een van hun echtgenoten, kinderen of ouders. Ze kwamen samen omdat ze individueel niet genoeg hadden om een volledige maaltijd te koken. Maar als ze samen kookten en elk iets meebrachten, konden ze een traditionele sancocho (soep) koken. Terwijl ze stilletjes ingrediënten toevoegde, herinnerde iemand zich een verhaal dat haar aan het huilen maakte en ze begon te praten. Het praten veranderde in lachen. Nadat ze zoveel pijn hadden gehad, lachten ze eindelijk even. Op dat moment realiseerden ze zich dat de soep hen genas. Een van hen begon mee te zingen met hun kookkunsten. "Ik voeg wat peper toe, ik voeg wat aardappelen toe", zong ze. Niet lang daarna zong iedereen mee en barstten ze in lachen uit. Voor een moment vergaten ze hun pijn. De soep had hen in die donkere tijden een snufje geluk gebracht. Sindsdien staat de soep bekend als "el sancocho sanador" (de helende soep). En elke keer als er leed in de gemeenschap is, bereiden ze de soep. Om hun ziel te genezen, om hun families te genezen en om de gemeenschap te genezen.
Deel Deze Pagina
Voetbal en Voedsel Vervangen Wapens en Drugs in San Onofre, Colombia
San Onofre ligt aan de voet van het Montes de Maria-gebergte in het departement Sucre. Montes de Maria heeft in de loop der jaren een negatief stigma gekregen als gevolg van geweld, bloedbaden en drugshandel. De AUC (United Self-Defense Forces of Colombia) had de controle over de regio en bracht enorm veel geweld met zich mee in de strijd met andere gewapende groepen. Toen we echter eenmaal in San Onofre aankwamen, realiseerden we ons al snel dat het negatieve stigma niet reflecteert op de mensen die hier wonen. Warme glimlachen van jong en oud, heerlijke geuren van eten en fruit, en de vrolijke klanken van de traditionele Gaitas (fluiten) vermengd met het moderne Champeta, lieten ons meteen zien waar San Onofre echt over gaat.
Maar dreiging van geweld, drugsgebruik en rivaliteit tussen bendes zijn nog steeds de waarheid van de dag. En het gebrek aan kansen maakt de jeugd een makkelijke prooi voor bendes, gewapende groepen en drugsdealers. Verscheurd, uit elkaar getrokken en tegen elkaar gekeerd, hebben de mensen in de buurten Porvenir en Palito nu manieren gevonden om zich te verenigen, vriendschappen op te bouwen en weer een gemeenschap te worden. De bendes hebben hun wapens vervangen voor een voetbal, de kinderen dansen met een glimlach op hun gezicht en koks koken om de ziel van hun gemeenschap te genezen.
En hoewel we het belangrijk vinden om de schoonheid die San Onofre te bieden heeft te benadrukken, is het net zo belangrijk om de resterende problemen te erkennen. Paramilitairen zijn nog steeds actief in de regio. Ze vallen nog steeds de bevolking aan en nemen soms zelfs deel aan sociale zuiveringen, waarbij ze degenen doden die ze als een probleem voor de samenleving beschouwen. Bendes rekruteren nog steeds kinderen van de straat. En in veel gemeenschappen, zoals Mampuján, ontbreken nog steeds fundamentele mensenrechten. Zoals we kunnen zien in de video's die we hebben gepubliceerd over voetbal, muziek, dans, lekkernijen, enz. werken de gemeenschappen enorm hard om verandering in hun omgeving te brengen. Maar ook structurele verandering van bovenaf is nodig. Zoals Susana Fergusson in het nummer Tendrá Un Final zegt: "we kunnen niet al deze video's, kunst en foto's nemen en dat ontwikkeling noemen. Zo werkt het niet". Het vereist overheidsingrijpen, het vereist een herplaatsing van middelen en het vereist gelijke rechten en kansen voor iedereen. Gewelddadige groepen moeten voor het gerecht worden gebracht, de rechten op onderwijs, gezondheidszorg en publieke diensten moeten overal worden ingevoerd, en kinderen, waar ze ook vandaan komen, moeten de kans krijgen om te kunnen worden wat ze willen.
